Door een afweerreactie van het lichaam worden erge infectiehaarden omkapseld met bindweefsel. In het kapsel zitten dan bacteriën en afweercellen die elkaar bekampen, met ettervorming tot gevolg. Een abces kan ook veroorzaakt worden door een vreemd voorwerp (een splinter bijvoorbeeld).
Meestal ziet men abcessen onderhuids, maar ze kunnen ook ontstaan, zij het zelden, in organen.
Katten, en vooral niet-gekastreerde katers, vechten al eens, vaak met bijt- en krabwonden tot gevolg. Deze wonden zullen infecteren door de bacteriën die in de mond of de klauwen van de aanvaller zitten. Vaak zal de afweer van de kat volstaan om de infectie een halt toe te roepen, maar toch ziet men vaak abcessen ontstaan ten gevolge van deze bijtwonden.
Infectie roept een ontsteking op die gekenmerkt wordt door pijn, zwelling, roodheid en warmte. Het abces is vaak duidelijk zichtbaar en bevindt zich vaak ter hoogte van de kop.
Koorts en verlies van eetlust kunnen optreden.
Soms springt het abces vanzelf open en vloeit alle etter eruit.
Indien dit niet gebeurt bestaat het gevaar dat de infectie zich uitbreidt en zich via het bloed gaat verspreiden (septicaemie). Dit is een levensbedreigende situatie, maar komt gelukkig niet vaak voor.
De diagnose is eenvoudig te stellen gezien het abces meestal goed zichtbaar is.
Het belangrijkste is dat de dierenarts het abces openmaakt en alle etter eruit verwijderd. Het abces zal onderaan opengemaakt worden, zodat nieuw gevormde etter door de zwartekracht eruit loopt. Vaak zal de dierenarts ook een drain in het abces steken om het gat open te houden.
Antibiotica kunnen toegediend worden om de infectie te bestrijden.
De prognose is mits tijdige behandeling goed. Vechtende katten kunnen echter andere ziektes oplopen, zoals leucose en AIDS.
Tekst overgenomen met toestemming van kattenziektes.com