Het kattenherpes virus veroorzaakt bij een acute infectie vooral problemen van de luchtwegen, niezen en neusuitvloei. De ooguitvloei is oorspronkelijk waterachtig maar verandert na ongeveer 1 week in etterige uitvloei. De oogslijmvliezen zijn erg rood, soms knijpen de poezen de oogleden toe. Meestal zijn beide ogen aangetast. Deze vorm zien we vooral bij kittens en jonge volwassen dieren. Een voorbijgaande vermindering van de traanproductie is mogelijk.
In een aantal gevallen wordt ook het hoornvlies aangetast. Met een speciale kleuring (Bengaals roze) kunnen kleine vertakte letsels aangetoond worden, die zich in de meest oppervlakkige laag van het hoornvlies bevinden.
De chronische vorm daarentegen veroorzaakt minder problemen van de luchtwegen, maar vooral steeds terugkerende ooguitvloei. Dit is meestal maar aan 1 oog. Ook iets rodere slijmvliezen zijn mogelijk. We zien deze vorm bij volwassen poezen. Waarschijnlijk hebben deze dieren vroeger een herpesinfectie doorgemaakt, maar zijn ze toen genezen. Ze blijven echter drager en hervallen nu. Te dichte bevolking, stress, melkgifte en cortisone kunnen het sluimerend virus in de poes terug activeren. Ook hier kunnen oppervlakkige, kleine vertakte letsels voorkomen in het hoornvlies. De letsels kunnen echter ook verdiepen en gepaard gaan met witting van het hoornvlies (oedeem) en ingroei van bloedvaten. Uiteindelijk kan littekenweefsel het gezichtsvermogen van de poes sterk beperken.
Een complicatie van een doorgemaakte herpesinfectie bij de poes is symblefaron. Hierbij zijn de slijmvliezen (van de oogbol, de oogleden en/of het 3de ooglid) onderling met elkaar vergroeid of met het hoornvlies. Ook traanpunten kunnen kleiner worden of volledig toe zijn tgv. vergroeiingen, een mogelijke oorzaak van "tranende ogen".
Bij chlamydia psittaci zijn de problemen van de luchtwegen milder. In het begin is er maar 1 oog aangetast, later beide ogen. Er is meer chemosis (oedeem van slijmvliezen) en minder hyperemie (roodheid). Het hoornvlies wordt niet aangetast.
Virale of bacteriële conjunctivitis bij de poes kan beter nooit met cortico's behandeld worden. Bij herpes bestaat steeds de mogelijkheid dat een oorspronkelijk zelflimiterende virale infectie zou verergeren en dat het virus de diepere lagen van het hoornvlies gaat aantasten.
Bij een acute infectie met luchtweg- en oogproblemen kan best algemeen en lokaal een antibioticum gegeven worden. Belangrijk is dat de slijmvliezen meerdere malen per dag goed gespoeld worden om alle slijm te verwijderen.
Bij oppervlakkige letsels in het hoornvlies veroorzaakt door het herpes virus geven we lokaal antivirale druppels. De eerste dag elk uur, daarna meerdere keren per dag tot 1 week na het verdwijnen van de letsels.
Bij nog diepere letsels in het hoornvlies zijn de resultaten veel minder goed.
Belangrijk te weten is dat van de herstelde poezen 80% drager blijven. De helft daarvan zal vroeg of laat het virus nog eens terug uitscheiden.
Artikel met toestemming overgenomen van www.oog-dierenarts.be - Cert.Veterinary Ophthalmology