Oh de zon, die prachtige goudgele schijf. Oh Helios die met zijn zonnewagen door de hemel klieft. De warme zonnestralen die heerlijk warm door het raam schijnen en mijn vacht verwarmen. Hemels genot na zo’n lange koude donkere wintermaanden. Koning Winter, je rijk is uit!
Nu is het vitamine D-tijd* voor ons katachtigen. Heerlijk lui soezend, uitgestrekt op de vensterbank. De enige activiteit die ik nog bereid ben te doen is het openen van één oog om die vervelende vlieg te observeren. Misschien, héél misschien als het een superlekker versheidszakje is, wil ik me nog voortslepen naar mijn etensbakje om me daarna weer helemaal onder te dompelen in mijn zonnebad.
Wat zegt u? Goede voornemens zoals joggen om die vetrolletjes weg te werken? Ha, joggen? Ik ben een Siamees geachte lezer afkomstig uit het koninkrijk Siam (het huidige Thailand). Heeft u al ooit een Thai met vetrolletjes gezien?
Ok, ok, ik geef het toe. Het buikje heeft ooit strakker gestaan en de spieren kunnen ook wel wat beweging gebruiken. Als die dierenarts nu van mijn noten was gebleven dan had ik dat atletenlichaam nog gehad. Misschien dat ik straks wat ga sporten door de jacht in te zetten op die vervelende vlieg.
Maar niet op dit moment. Nu ga ik mijn oog terug sluiten en fijn wegsluimeren in de armen van Hypnos, de God van de slaap...
Tot de volgende,
Artuur
* De kat slaat vitamine D op tijdens het zonnen.