Episode 12: De Hond

15 maart 2010

pommy en de rothondOef, wat heb ik een afschuwelijke ervaring gehad! Ik sta nog op mijn poten te trillen en mijn vacht ziet er nog steeds niet normaal uit: ik heb het haar op mijn rug nog overeind staan en mijn staart lijkt op een flessenreiniger. Wat ik er ook aan doe om het weer in model te krijgen, bij het minste geringste geluidje, hoe onschuldig ook, vliegt alles weer overeind.

Vanmorgen stond de voordeur open. Het vrouwtje was iets aan het doen in de voortuin en ze had vergeten de deur te sluiten. En ik zag mijn kans! Ik was ze allemaal te slim af!
Bliksemsnel ging ik naar buiten, de tuin van de buren in, onder de laurier struik. Bliksemsnel was ik echter ook weer binnen, uit eigen beweging. Waarom? Wel, aan de overkant van de straat was een grote hond die me had gezien en deze kwam in vliegende vaart op mij af, daarbij blaffend als een gek. Hij achtervolgde me tot aan de deur. Gelukkig durfde hij niet naar binnen te gaan en daarbij werd hij heel streng teruggeroepen door zijn baas. Honden hebben namelijk bazen, in tegenstelling tot ons katten. En dat hebben ze nodig ook! Ik hoop dat ze hem heel streng zullen straffen, dat verdient hij, de barbaar! Ik ben naar de zolder gevlucht en daar ben ik, zeg maar, een uurtje gebleven. Niet dat ik niet meer naar beneden durfde, maar de zolder beviel me op dat moment wel. Nu begrijp ik het als ze zeggen dat het buiten gevaarlijk is voor kleine katten zoals ik. Ik zal goed opletten de volgende keer, maar tegelijkertijd, als het weer gebeurt, zal ik moedig vechten, ik zal hem eens een poepje laten ruiken, een koekje van eigen deeg geven, ik zal hem eens laten zien wie ik ben, ik... ik... wel, ik zie nog wel...

litterkwitter
"Mijn kat spreekt gebarentaal met haar staart." - Robert A. Stern