Donderdag, 16 augustus 2007
Mijn vrouw en ik zijn net mama en papa geworden, dus van slapen komt er deze dagen niet veel in huis. Het is dan ook om jaloers te worden als je onze Mickey en Artuur uren achter mekaar kan zien genieten van de geneugten van de oh zo zalige God der slaap, Hypnos.
Zelfs als onze dochter haar keeltje openzet en de buren na een tijdje op de muur beginnen bonken, blijven ze ongestoord verder ronken. De zon komt door de wolken en hop, onze haarballen liggen uitgestrekt als ervaren zonnekloppers te genieten van hun dutje… ’t Schijnt trouwens levensnoodzakelijk te zijn voor een kat, zowel slapen als zonnen. Ze doen dan vitamine D op.
Het leven van een kat is eigenlijk toch prachtig. Slapen, spelen, eten, terug slapen, een beetje zonnen, geknuffeld worden door je baasje, terug eten en ga zo maar verder.
Hoewel het leven van een kater kan ook hard zijn, in Mickey en Artuur’s geval dan toch. Het zijn nl. twee 'huis'katers, nou ja katers…. Voor diegenen die het nog niet hebben gesnapt, ze zijn geknipt, ontmand, hebben geen b*lletjes meer…
Tja, dan toch liever wat minder slapen…