Episode 1: Woestijnzand

Donderdag, 19 juli 2007

Weet je, soms voel ik me een beetje als een archeoloog.  Niet in de stijl van Indiana Jones, die het ene wilde avontuur na het andere beleeft (alhoewel als ik onze Tuur soms bezig zie, komt het toch sterk in de buurt), maar meer zoals Howard Carter die schepje voor schepje de woestijn heeft afgegraven om uiteindelijk het graf van Toetanchamon te ontdekken.

We zijn enkele weken geleden namelijk begonnen met een ander kattenzand. Niet meer de korrels die we constant moesten vernieuwen, maar de samenklittende kattenbakvulling met "onmiddellijke en totale absorptie". Het leuke is dat je nu gewoon ’s morgens of ’s avonds met je archeologenschepje de kattenbak begint af te graven en dat je nooit weet wat je gaat tegenkomen. De ene keer vind je een aantal exotisch samengeklitte bollen, soms vind je verharde artefacten en soms vind je gewoonweg niets omdat ze op dat moment meer voelden voor de tuin.

Minder archeologische fun is er als onze Artuur zich niet diepgenoeg in zijn sahara (lees kattenbak) zet en een stukje van zijn artefacten niet in het woestijnzand terechtkomen, maar er naast. Dan voel ik me meer als Indiana die in de 'Temple of Doom' zijn hand in het gat met de spinnen en slangen moet steken…

Soit tot daar mijn tocht door de woestijn.

Tot een volgende keer voor een volgend avontuur met Mickey en Artuur.